Beat the monster

12 juli 2023

Een dag na mijn verjaardag komt ze langs. Een coachee die ook haar man is verloren, al als twintiger. Dit gebeurde heel plotseling. Het is al wel jaren geleden en nu durft ze naar me toe te komen. Ze vertelt me hoe ze, in het jaar dat ze haar man plotseling verloor, gewoon doorging met werken. En zelfs nog promotie maakte, manager werd. En maar doorging terwijl ze voelde dat ze aan een klif hing…

Na een halfjaar liet ze zichzelf los en viel in die diepe put. Ofwel, keek ze onder het bed waar ‘het monster’ al die tijd lag. Het monster rouw waar velen zo bang voor zijn. Want je weet niet wat hij doet. Werpt hij je in een donkere put? Duwt hij je nog verder naar beneden? Eet hij je op?

Zij vertelt me dat ze het monster echt moest aankijken om verder te kunnen, om van haar lichamelijke klachten af te komen. Alles deed namelijk letterlijk pijn. En nog. En ze ontdekte dat het monster best leuke oogjes had, niet zulke scherpe klauwen en dat hij je kon omarmen als jij je overgaf. En dat durven overgeven aan het monster duurde lang en was voor haar angstig.

Het monster is inmiddels onder haar bed weg, al komt hij soms terug. Hij is nu wel kleiner geworden en wil alleen geaaid worden.

Symboliek bij rouw kan helpend zijn, net als lichaamswerk zoals #runningtherapie, om de put minder diep te maken en je lichaam sterk te houden om het monster aan te kunnen…. We lopen nu samen regelmatig hard en tussendoor praten we over het monster.

(De film ‘A monster calls’ gaat hierover en is trouwens een aanrader).