Met kleine stapjes op haar eigen (levens)weg

15 september 2023

Ik kwam haar al vaker tegen, ze woont in de buurt. Ik wist dat ziek is geweest. Nu wilde ze wel starten met coaching tijdens haar re-integratie, ondersteund met runningtherapie. ‘Want ik moet in beweging komen, ‘ zegt ze. ‘En in het voorjaar  moet ik 10 kilometer kunnen lopen voor een loop van mijn werk.’ Het woord ‘moeten’ komt erg veel terug in het gesprek. ‘Er was in het verleden eerst nog financiële stress. En dan daarna kwam de stress over mijn gezondheid. Telkens maar overleven. Ik ben mezelf echt een beetje kwijtgeraakt.’

We concluderen dat het tijd is om te gaan leven, genieten. Zonder doelen. Zo steken we de runningtherapie ook in. Doelloos het lopen weer opstarten. Zichzelf weer terugvinden, door te luisteren naar haar lichaam. ‘Nieuwe schoenen kopen,’ leg ik aan het begin uit, ‘en kleine stapjes nemen, waarbij je je armen losjes langs je lichaam laat bewegen. ‘Kleine stapjes?’ ‘Hoe liep jij dan?’. Met grote forse stappen rent ze hard vooruit. ‘Maar ik had daarna altijd weer last van een blessure’. Runningtherapie is vaak symbolisch een spiegel van hoe iemand in het dagelijks leven in elkaar steekt.

We lopen drie rondes, wandelend en joggend.  ‘Plezier, en geen doel hebben, dat gaat mij helpen’, zegt ze. ‘En kleine stapjes. Op gevoel en dus stoppen wanneer ik dat zelf aanvoel.’

Voor haar maak ik geen schema. Op gevoel kan ze opbouwen, 3 x per week. Ik heb haar uitgelegd dat ze het gevoel kan hebben dat ze haar identiteit een beetje kwijt is geraakt na haar ziekte. En dat ze die langzaam weer kan terugvinden. Haar nieuwe waarden kan formuleren. Gewoon, met kleine stapjes, op haar eigen (levens)weg!

Wil jij ook begeleid worden met runningtherapie? Kijk dan hier even.